Standard transmisji telewizyjnej jest zwykle nazywany zbiorem liczby linii dekompozycji klatek, częstotliwości zmian ramek lub pól oraz obecności przeplotu. Od kilkudziesięciu lat na świecie dominują trzy przeplatające się standardy:
625 linii, 50 pól na sekundę w Europie (PAL)
525 linii, 59,94 pól na sekundę w Ameryce i Japonii (NTSC)
625 linii, 50 pól na sekundę we Francji, Rosji, Chinach i niektórych krajach Bliskiego Wschodu (SECAM)
Teraz są zastępowane przez telewizję wysokiej rozdzielczości (HDTV). Istnieją dwa standardy, mogą być z przeplotem (i - przeplot) lub progresywne (p - progresywne) i 24, 25 lub 30 klatek na sekundę.
720 / 50i; 60i; 30p; 25p; 24p
1080 / 50i; 60i; 30p; 25p; 24p
System telewizyjny rozumiany jest jako metoda kodowania informacji o kolorze. Istnieją trzy systemy (w kolejności rozwoju):
NTSC
KUMPEL
SECAM
Telewizja naziemna to system transmisji sygnału telewizyjnego do konsumenta z wykorzystaniem infrastruktury wież telewizyjnych i nadajników z zakresu 47-862 MHz. Do odbioru sygnału używana jest antena wewnętrzna lub zewnętrzna.